Een jaar minder afval? Tijd voor evaluatie! Deel 1

Gregg Segal fotografeerde mensen tussen hun afval van 1 week

Ongeveer een jaar geleden werd ik weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt: we produceren belachelijk veel afval (Hier lees je wat ik er toen over schreef).
Hoog tijd om eens onder de loep te nemen wat er ondertussen wel of niet veranderd is in mijn leven op dit gebied.

Vandaag Deel 1: Minder verpakking kopen

Mja, hier moet ik al meteen met schaamrood op de wangen concluderen dat de start zeer goed ging, maar dat mijn aandacht toch gaandeweg verslapte en er dus nog steeds een hoop verpakte dingen ons huis binnenglippen.
Het lukte een hele tijd om met m’n eigen potjes naar alle verschillende speciaalzaken te gaan en ze daar te laten vullen. Het vroeg alleen toch best wel veel extra organisatie (op voorhand bedenken wat we de hele week zouden eten, potjes klaar zetten, een halve dag uittrekken voor de markt,…) en daar liep het wat mis. We zijn namelijk een alles behalve georganiseerde familie met vast schema en dat helpt niet. Bovendien is ‘vrije’ tijd een schaarste (sprak de verwende westerling) en brei ik liever een lapje dan dat ik een weekmenu bedenk. Hm.

Tijdens dit jaar opende in Antwerpen de verpakkingsvrije winkel Robuust wat het allemaal gemakkelijker zou moeten maken. Helaas ligt mijn dagelijkse fietsroute van en naar het werk niet in die buurt en kom ik er dus te weinig.

Wat mij slecht af ging tijdens het winkelen, was de zucht en frons waarmee sommige winkeliers naar mijn potjes keken. Het verbaast me hoe moeilijk het blijkt om de weegschaal met potje erop op nul te zetten om zo netto te wegen wat je koopt. Ik heb vaak het gewicht van mijn potje erbij betaald omdat ik bij zo’n diepe zucht zei: ‘laat maar’.
Nee, ik ben geen goede missionaris. Ik word zo moe van telkens op tijd te zeggen ‘nee, geen plastic zakje alstublieft’!
Gelukkig zijn er ook enthousiaste reacties en als je het een beetje volhoudt, beginnen de winkeliers je te kennen en gaat het steeds vlotter.

Stel dat er foto van ons gezin genomen zou worden zoals hierboven, dan liggen wij momenteel vooral op een bedje van luiers (meer hierover in deel 3) en brikken van rijstmelk.
Twee keer heb ik geprobeerd zelf rijstmelk te maken en twee keer smaakte dat zelfs niet in de verte naar de rijstmelk van de winkel, met die lekkere lichtzoete toets. Als er iemand een goed recept heeft, laat maar komen.

Iets anders dat nog rond ons zou slingeren op de foto is verpakking van chocolade. Je kan dat los kopen op de markt of in de bakker en dat deed ik ook in het begin. Toen ik een keer choco had gemaakt, bedacht ik mij achteraf dat het weinig zin heeft om de ongezonde winkeldingen te vervangen door ongezonde zelfmaak dingen. Toen kwam de blog Voedzo op mijn pad en daar vind je super veel aantrekkelijke ‘gezonde’ lekkernijen. Ik leerde dat je ook zélf chocolade kan maken! Echt, dat was nog nooit in mij opgekomen… Op de eerst volgende rommelmarkt kwam ik als bij toeval chocolade vormen tegen: de eerste eigengemaakte chocolaatjes werden een feit.

hier zijn ze net uit de vriezer

Ze smelten wat te snel in de hand en de smaak is toch even wennen dus voorlopig schakelde ik weer over op winkelchocolade maar dan met een zo hoog mogelijk cacao gehalte. To be continued.

Ik heb zelf brood gebakken, leverpaté gemaakt, confituur gemaakt, koekjes gebakken, chips gemaakt en nog wel wat dingen die ik nu even vergeet… maar allemaal maar 1 of 2 keer.

Conclusie: We hebben gemiddeld gezien dit jaar zeker minder afval gemaakt dan het jaar ervoor maar er is nog veel werk aan de winkel. Ik heb van alles geprobeerd maar mis de tijd om het echt te blijven doen.
En dat stoorde mij zo dat ik besliste om halftijds te gaan werken!
Ik ben altijd een bar slechte spaarder geweest maar Zerowaste proberen te leven en het daarmee samenhangende minimalisme (zie deel 4) hebben mij doen inzien dat ik met minder geld kan rondkomen. Ik heb het laatste jaar ineens wel geld opzij kunnen zetten! Wanneer ik halftijds werk, kan ik niet meer sparen maar ik hoop dat mijn geluksgevoel erop vooruit zal gaan doordat ik dan beter kan doen wat ik wil: zelfmaken, zo veel mogelijk. (Het heet hier niet voor niks memadeland 🙂 )

Lees ook Evaluatie deel 2: Huishouden, Deel 3: Verzorging en Deel 4: Minimaliseren