Hoera! of Oh nee?

Ik fietste me bijna een ongeluk daarstraks, zo snel ging ik op de rem staan om een U-turn te maken.

Want wat zag mijn lodderig oog zomaar zonder opletten: bolletjes wol, netjes opgestapeld en heel veel, op de meest onverwachte plek wat mij betreft.
Het is mij onlangs nog eens overkomen, dat ik denk: ‘hoe heb ik dat kunnen missen’. Toen ging het over die maffe boot die ze op het havenhuis in Antwerpen aan het bouwen zijn (en waar ik een paar keer per week een blik op kan werpen vanaf de brug op de Noorderlaan) maar nu, nu ging het warempel over een wolwinkel om mijn hoek!
Het moet zijn dat ik een paar weken niet door de Diepestraat gefietst ben want die winkel is ongelooflijk vers, maar een goede twee weken oud.
Knap vind ik dat, om in hartje Seefhoek een winkel met wol en borduur en naaistuff open te doen. Knit it deed het! Hoera dus!

Maar ook een beetje, een heel klein beetje, Oh nee.
Moest ik vroeger een wolaankoop plannen, nu kan ik er zomaar, op 5 minuten naartoe. En dat is niet goed voor de portefeuille, noch voor de ellenlange To-make lijst.
Na mijn zelfgekozen stofaankoop vasten ben ik stiekem meer wol gaan kopen. Alsof een stoffenvoorraad aanleggen niet hetzelfde is als een wolvoorraad? Bovendien was ik mij net aan het verdiepen in goede, gezonde, biologische, ecologische, diervriendelijke, organische, natuurlijke, kleine voetafdruk gewijze wol, en van die van Phildar of Myboshi weet ik het nog zo net niet.

Maar gewoon eens gaan zien kan geen kwaad, toch? 🙂 en bovendien zag ik op een foto op hun website een breimachine staan, misschien kan ik daar mijn vragen over Misterphil eens gaan stellen. Want heel hard gewerkt, heeft hij nog niet.

en ondertussen…
…op de breinaalden

…en van de breinaalden

maar daar ga ik een andere keer nog eens over schrijven.